Η ρύθμιση που θα συζητηθεί σήμερα στην Βουλή αφορά τρεις δόσεις της τακτικής χρηματοδότησης των κομμάτων. Η ρύθμιση ορίζει ότι απαγορεύεται η κατάσχεση και εκχώρηση των δόσεων αυτών, οι οποίες «υποχρεωτικά» καταβάλλονται στα δικαιούχα κόμματα. Το νόημά της είναι εκ πρώτης όψεως δυσανάγνωστο. Γιατί να επαναλαμβάνεται ότι εισπράττεται η δόση από τα κόμματα;
Η απάντηση είναι θλιβερή. Διότι τα δύο μεγάλα κόμματα τις έχουν ήδη εισπράξει και ξοδέψει. Έχουν επίσης υποσχεθεί στις τράπεζές τους ότι τα δάνεια εξασφαλίζονται από την τακτική χρηματοδότηση. ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία χρωστούν στις
τράπεζες (κυρίως στην Αγροτική) περίπου 235 εκατ. ευρώ (115 εκατ. και 120 αντιστοίχως). Η χρηματοδότησή τους ώς το 2015 έχει δοθεί ως εγγύηση. Η τροπολογία αφαιρεί από τις τράπεζες την εγγύηση αυτή. Τα δύο κόμματα έτσι κοροϊδεύουν τους δανειστές τους.
τράπεζες (κυρίως στην Αγροτική) περίπου 235 εκατ. ευρώ (115 εκατ. και 120 αντιστοίχως). Η χρηματοδότησή τους ώς το 2015 έχει δοθεί ως εγγύηση. Η τροπολογία αφαιρεί από τις τράπεζες την εγγύηση αυτή. Τα δύο κόμματα έτσι κοροϊδεύουν τους δανειστές τους.
Η τροπολογία είναι όχι μόνο ανήθικη αλλά και αντισυνταγματική. Επεμβαίνει σε ήδη υπάρχουσες ενοχικές υποχρεώσεις για ήδη καταβληθέντα δάνεια. Το δικαίωμα μπορεί να περιοριστεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος σε μια δημοκρατική κοινωνία σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας. Ποιό δημόσιο συμφέρον επικαλείται η αιτιολογική έκθεση; Μόνον ‘την απρόσκοπτη λειτουργία’ των πολιτικών κομμάτων.
Τα πολιτικά κόμματα ανταγωνίζονται το ένα το άλλο. Η επιτυχία συγκεκριμένων κομμάτων δεν μπορεί να είναι δημόσιο συμφέρον. Υπάρχουν ορθά προσκόματα στην λειτουργία των κομμάτων, π.χ. η απροθυμία των πολιτών να τα ψηφίσουν ή να τα χρηματοδοτήσουν. Το πραγματικό δημόσιο συμφέρον βρίσκεται στον δίκαιο ανταγωνισμό των κομμάτων, και στην πραγματική έκφραση της βούλησης του εκλογικού σώματος.
To άρθρο 29 του Συντάγματος προβλέπει την οικονομική ενίσχυση των πολιτικών κομμάτων από το κράτος με σκοπό την «ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος». Είναι προφανές ότι το δημοκρατικό πολίτευμα απαιτεί την ισότιμη αντιμετώπιση των πολιτικών κομμάτων (βλ. και την απόφαση 3427/2010 της Ολομέλειας του ΣτΕ για τον τηλεοπτικό χρόνο). Η τροπολογία αναδρομικά ελαφρύνει τις συνέπειες του υπερδανεισμού των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων και εξασφαλίζει ότι θα έχουν στη διάθεσή τους την κρατική χρηματοδότηση. Επιβαρύνει έτσι τα κόμματα που είχαν φρόνιμη οικονομική διαχείριση.
Είναι πολύ κρίμα που η κυβέρνηση Παπαδήμου πείστηκε να προτείνει μια τέτοια μεθόδευση. Λυπάμαι για τους Υπουργούς που την υπογράφουν. Kατανοώ τις πιέσεις. Αν όμως ψηφιστεί, η τροπολογία αυτή θα απαξιώσει ακόμα περισσότερο το Σύνταγμα της χώρας αλλλά και την ήδη χαμηλή υπόληψη της πολιτικής μας ηγεσίας.
* Ο κ. Παύλος Ελευθεριάδης διδάσκει στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου