Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής
Εδώ και αρκετό καιρό έχουμε σημειώσει πως νέα στόχευση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι η κατάργηση (ή έστω η εκκίνηση θεμάτων προς συζήτηση προς αυτή την κατεύθυνση) της Συνθήκης της Λωζάννης, η οποία φαίνεται πως ενοχλεί ιδιαίτερα τις στοχεύσεις της ‘Άγκυρας τόσο στην Θράκη όσο και στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου (με ιδιαίτερη έμφαση εκείνα του
νοτιο-ανατολικού), ευελπιστώντας πως μέσω του ανοίγματος της συζήτησης για έναν επανακαθορισμό των ελληνοτουρκικών «διαφορών», θα μπορέσει να θέσει και το θέμα του Καστελλόριζου (αποτελεί ξεχωριστό «κεφάλαιο», αφού δόθηκε στην Ελλάδα από την Ιταλία).
νοτιο-ανατολικού), ευελπιστώντας πως μέσω του ανοίγματος της συζήτησης για έναν επανακαθορισμό των ελληνοτουρκικών «διαφορών», θα μπορέσει να θέσει και το θέμα του Καστελλόριζου (αποτελεί ξεχωριστό «κεφάλαιο», αφού δόθηκε στην Ελλάδα από την Ιταλία).
Κατά καιρούς, έχουν υπάρξει τόσο από την Ελλάδα όσο και από την Τουρκία σοβαρές έως εγκληματικές «παρατυπίες» ως προς την συνθήκη της Λωζάννης Έτσι, για παράδειγμα σε διαταγή της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Βέροιας (φωτό δεξιά) γίνεται προτροπή στους εκπαιδευτικούς για αναγνώριση ύπαρξης τούρκων και όχι μουσουλμάνων μαθητών, ενώ στην Τουρκία είχαμε διώξεις – απομακρύνσεις – εξορισμούς των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, πλήρη "εκκαθάριση" - εκδίωξη του ελληνικού πληθυσμού της Ίμβρου και της Τενέδου, με ταυτόχρονη κλοπή από το τουρκικό κράτος των περιουσιών τους. Παρατηρώντας την ιστορική πορεία της συνθήκης της Λωζάννης, διαπιστώνουμε πως αυτή παραβιάστηκε πάντα εις βάρος των Ελλήνων…
Όμως, επειδή «τρώγοντας έρχεται η όρεξη» κι επειδή η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση των συστηματικών και αυξανόμενων ποσοτικά και ποιοτικά πολιτικών προκλήσεων της Άγκυρας έχει παραμείνει επί της ουσίας αναπάντητη επί δεκαετίες, σήμερα η Άγκυρα εισάγει (μέσω της ευκαιρίας που της έδωσε το ΕΛΙΑΜΕΠ) δια της πλαγίας θέμα κατάργησης της συνθήκης της Λωζάννης, άρα και πλήρους αναθεώρησης των ελληνοτουρκικών «διαφορών» και έναρξης συζητήσεων επί μηδενικής βάσης των «προβλημάτων (τα οποία θέτει ή δημιουργεί μονομερώς η Τουρκία).
Οι τουρκοπράκτορες συνεχίζουν την «πάσα» που τους έδωσε το ΕΛΙΑΜΕΠ
Το μοτίβο πάνω στο οποίο κινείται η Άγκυρα είναι η δημιουργία εντυπώσεων μέσω καταθέσεων εκ μέρους μίας συγκεκριμένης ομάδας τουρκοφρόνων, διαφόρων «καταγγελιών» σχετικά με παραβιάσεις των δικαιωμάτων (ανθρωπίνων, πολιτικών και θρησκευτικών) των «τούρκων» της Θράκης (σύμφωνα με την Τουρκία όλοι οι μουσουλμάνοι των Βαλκανίων είναι Τούρκοι!!!), όπως θρασύτατα αυτοπροσδιορίζονται -και παραβιάζοντας τη συνθήκη της Λωζάννης στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά στην οποία η Τουρκία αναγνώρισε δια της συνυπογραφής της την ύπαρξη για μουσουλμάνων και όχι Τούρκων που κατοικούν στην Θράκη- οι θαμώνες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
Ακολουθώντας την ίδια γραμμή πλεύσης, και εκμεταλλευόμενοι ένα (πολύ βολικό για τις επιδιώξεις της Τουρκίας) συνέδριο του ΕΛΙΑΜΕΠ που έγινε στην Θράκη στην πόλη της Κομοτηνής Κομοτηνή στις 22-23 Νοεμβρίου 2013 και το οποίο είχε τίτλο «Η Συνθήκη της Λωζάννης: 90 χρόνια αργότερα – Συνέδριο με Θέμα της Μειονότητες», οι τουρκόφρονες βρήκαν την ευκαιρία να διαμαρτυρηθούν εγγράφως στην αμερικανική πρεσβεία, παρά το ότι υπήρξε άμεση απάντηση μέσα στον χώρο του συνεδρίου από τον γ.γ. του υπουργείου Παιδείας, κ. Γεώργιο Καλαντζή.
Η σκοπιμότητα της συγκεκριμένης «καταγγελίας» είναι κάτι περισσότερο από προφανής, αφού ακολουθεί την μέχρι πριν λίγο καιρό «πεπατημένη» τακτική των «διαμαρτυριών» των τουρκοφρόνων. Όμως, το νέο στοιχείο, το οποίο εισάγεται μέσα από την συγκεκριμένη καταγγελία, είναι πως δεν υπάρχει εκ μέρους τους αναγνώριση του ελληνικού κράτους (το οποίο απάντησε άμεσα μέσω του αρμοδίου κρατικού υπαλλήλου) και γίνεται «προσφυγή» σε κάποιον τρίτο προκειμένου να υπάρξει μεσολάβηση (άσκηση πίεσης) για να επιλυθεί το ζήτημα!!! Η Άγκυρα εισάγει μία νέα τακτική, προσπαθώντας να δημιουργήσει – τοποθετήσει αμερικανό διαμεσολαβητή μεταξύ των τουρκοφρόνων της Ελληνικής Θράκης!!! Για την ακρίβεια, γίνεται μία προσπάθεια δημιουργίας σοβαρότατου θέματος άρνησης αναγνώρισης της Ελληνικής Πολιτείας και των οργάνων της εκ μέρους της συγκεκριμένης ομάδας τουρκοφρόνων. Και το συγκεκριμένο «βήμα» της Άγκυρας σηματοδοτεί την έναρξη ενός νέου κύκλου προκλήσεων προς την Ελλάδα, σημαντικότατα αναβαθμισμένου ποιοτικά και επί της βάσης (εκκίνησης;) μίας άτυπης αποδοχής εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης και έναρξης συζητήσεων με μία εθνική μειονότητα, η οποία όμως δεν υφίσταται με βάση τη συνθήκη της Λωζάννης!!!
Η επιστολή που απέστειλαν οι τουρκόφρονες της Θράκης προς τον αμερικανό πρέσβη στην Αθήνα, αξίζει να μελετηθεί δεόντως από την ελληνική πλευρά, αφού η εισαγωγή του συγκριμένου «νεωτερισμού» είναι δυνατόν να αποτελέσει την απαρχή μίας «νέας εποχής» στην ουσία των τουρκικών προκλήσεων προς την Ελλάδα.
Η επιστολή των τουρκοπρακτόρων στον αμερικανό πρέσβη
Κομοτηνή, 31η Ιανουαρίου 2014Εξοχότατε,Σας γράφουμε για να σας για να επιστήσουμε την προσοχή σε ένα ατυχές πρόσφατο γεγονός, όπου η ελευθερία της έκφρασης της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης περιορίστηκε για άλλη μια φορά. Πρόκειται για ένα συνέδριο με τίτλο "Η Συνθήκη της Λωζάννης: 90 χρόνια αργότερα – «Συνέδριο με Θέμα της Μειονότητες», το οποίο διοργανώθηκε από το «Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής» (ΕΛΙΑΜΕΠ) και του «Προγράμματος για την Εκπαίδευση Μουσουλμανοπαίδων στη Θράκη» στην Κομοτηνή στις 22-23 Νοεμβρίου 2013.Την πρώτη μέρα του συνεδρίου ένας δημοσιογράφος μέλος της μειοψηφίας αποτράπηκε από επίσημο εκπρόσωπο της κυβέρνησής σας να ομιλήσει στην μητρική του γλώσσα που ήταν η τουρκική, παρά το γεγονός ότι είχε σαφώς διαβεβαιωθεί από πριν από τους διοργανωτές του συνεδρίου ότι θα μπορούσε να το πράξει, και παρά την παρουσία ενός επίσημου πιστοποιημένου μεταφραστή που παρευρίσκονταν εκεί για το σκοπό αυτό. Επίσης παρά το γεγονός ότι οι διοργανωτές είχαν αναλάβει ανοιχτά την πλήρη ευθύνη, έγινε κατανοητό ότι η «εντολή περιορισμού» δόθηκε άμεσα από τον κ. Γεώργιο Καλαντζή, Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, προς τους διοργανωτές του σεμιναρίου.Τα πράγματα χειροτέρεψαν κατά την διάρκεια της πορείας του συνεδρίου καθώς ή ομιλία του κυρίου Καλαντζή βασίστηκε σε προσβολές και ψευδείς κατηγορίες εναντίον της τουρκικής μειονότητας.Θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για την απαγόρευση αυτή και την μη χρήση της τουρκικής γλώσσας, (μητρικής γλώσσας της Τουρκικής Μειονότητας) μέλη και ένας δημοσιογράφος μαζί με πολλούς συμμετέχοντες, αποχώρησαν από τη διάσκεψη.Την δεύτερη μέρα του συνεδρίου, την μποϊκοτάρισαν πολλά μέλη της τουρκικής μειονότητας, μεταξύ των οποίων και δύο ομιλητές - ένας από αυτούς μάλιστα, είναι μέλος του (ελληνικού) κοινοβουλίου και ο έτερος πρώην μέλος του κοινοβουλίου καθώς την δεύτερη ημέρα το επίπεδο συμμετοχής κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα, θέλοντας έτσι με αυτόν τον τρόπο να διαμαρτυρηθούν.Η αντίδραση της Τουρκικής Μειονότητας σε αυτή την κατάσταση, που επέβαλε την απαγόρευση της (τουρκικής) γλώσσας καθώς και τις εχθρικές παρατηρήσεις του Γενικού Γραμματέα του (ΥΠΕΠΘ) Καλαντζή αντανακλούνται μέσα από το εκδοθέν Δελτίο Τύπου της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης που αποτελείται από όλους τους εκλεγμένους εκπροσώπους και προσωπικότητες της μειοψηφίας. Επιπλέον, σειρά βουλευτών έθεσαν το θέμα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, μέσω γραπτών ερωτήσεων απευθυνόμενοι προς τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.Θα θέλαμε επίσης να σας ενημερώσουμε ότι η εξέλιξη αυτή έχει ήδη προκαλέσει την αντίδραση «ελληνικών κύκλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το κείμενο του άρθρου που έγραψε ο κ. Παναγιώτης Δημητράς, εκπρόσωπος του «Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι», το οποίο δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο του 2013 στην έκδοση "The Books Journal" καθώς και το άρθρο που έγραψε ο κ. Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, Αναπληρωτής Καθηγητής, του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας και Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα “protagon.gr”.Όπως ορθώς τονίζουν ο κ. Δημητράς και ο κ. Τσιτσελίκης το περιστατικό αυτό δεν είναι απομονωμένο από την συνολική συμπεριφορά. Εμείς αντιμετωπίζουμε παρόμοια μεταχείριση και διακρίσεις καθημερινά. Γνωρίζουμε καλά τις προσπάθειες ορισμένων κύκλων στο δικό μας κράτος με σκοπό να δυσφημιστεί η Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης.Μέσω αυτής της επιστολής, θελήσαμε να σας κοινοποιήσουμε και να μοιραστούμε μαζί σας, όπως παράδειγμα, την ατυχή εμπειρία που βιώσαμε και η οποία, δυστυχώς, δεν αποτελεί έκπληξη για εμάς. Είμαστε σίγουροι ότι θα συμφωνούσατε ότι η απαγόρευση της επίσημης γλώσσας απέχει πολύ από τα στάνταρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν έχει καμία θέση σε κάθε σύγχρονη δημοκρατία.Με φιλικούς χαιρετισμούς
Η συγκεκριμένη μεθόδευση, γιατί περί μεθόδευσης πρόκειται, από την πλευρά των τουρκοπρακτόρων της Θράκης (οι οποίοι ενίοτε συνεπικουρούνται στις ανθελληνικές τους πράξεις από συγκεκριμένη ομάδα "καθηγητών", "δημοσιογράφων" και αυτοπροσδιοριζόμενων (φιλοσκοπιανών) πολιτών, αποτελεί έμμεση άρνηση αναγνώρισης της κυριαρχίας της Ελλάδας στην Θράκη, ακολουθώντας την πάγια τακτική της Άγκυρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Μάλιστα, λαμβάνοντας υπόψη την πάγια τακτική προκλήσεων της Άγκυρας προς την Ελλάδα, η οποία νομιμοποιείται από το τουρκικό κοινοβούλιο με το γνωστό casus belli και εφαρμόζει σταθερά προς την Ελλάδα την πολιτική της αμφισβήτησης των ελληνικών δικαιωμάτων (όπως αυτά προκύπτουν από το διεθνές δίκαιο και από διμερείς συμφωνίες όπως είναι η συνθήκη της Λωζάννης), της πρόκλησης δια των κανονιοφόρων και των μαχητικών αεροπλάνων. Η Άγκυρα συνειδητά ακολουθεί την πολιτική των προκλήσεων, αφού έχει διαπιστώσει πως οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προτίθενται να αντικρούσουν (τουλάχιστον σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο) τις ό,ποιες σχεδιασμένες (ή μη) προκλήσεις γίνονται προς την ελληνική πλευρά.
Η Θράκη όμως, αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο για την τουρκική εξωτερική πολιτική, η οποία έχει σαφή αλυτρωτικά χαρακτηριστικά και αποβλέπει στην δημιουργία ενός «διαδρόμου» προς τα Βαλκάνια, αλλά και την ταυτόχρονη έμμεση μέγιστη άσκηση πίεσης προς την Αθήνα σχετικά με την «επίλυση των ελληνοτουρκικών θεμάτων» που αφορούν το Αιγαίο (με την Θράκη να είναι ο βασικός μοχλός της τουρκικής πίεσης).
Η τελευταία αυτή πρόκληση που έγινε μέσω της επιστολής προς την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, είναι ένα σαφές δείγμα της ποιοτικής αναβάθμισης που υπάρχει από την πλευρά της Άγκυρας, και των αποφάσεων που φαίνεται πως έχουν ληφθεί σχετικά με την Θράκη και όχι μόνο…
Είναι μοναδική η ευκαιρία που έχει η ελληνική κυβέρνηση, να ενεργοποιήσει όλους τους απαραίτητους κρατικούς μηχανισμούς, προκειμένου να δώσει μία άμεση και ηχηρότατη απάντηση στην τουρκική πρακτική. Εκτός και εάν η Αθήνα έχει αποφασίσει να αποχωρήσει από τη Θράκη ή να δεχθεί την Άγκυρα ως ημιεπίσημη συγκυρίαρχη στην ακριτική ελληνική περιοχή… Μόνο που σε μία τέτοια περίπτωση οφείλει η κυβέρνηση να ανακοινώσει τις αποφάσεις προς τους Έλληνες πολίτες… Ειδάλλως, οι αρμόδιοι θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις ευθύνες των πράξεων, των παραλείψεων και των σχετικών τους αποφάσεων που ισοδυναμούν με εγκλήματα κατά του συνόλου των κατοίκων της χώρας και του συνόλου των εθνικών συμφερόντων της Ελλάδας…
Το αλίευσε άλλος από ΕΔΩ και εμείς από ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου